Мәктәпте тамамлап, оло тормош юлына аяҡ баҫырға торғанда, күпселек йәштәштәрем кеүек үк, мине лә төрлө һорауҙар борсой. Бигерәк тә «Киләсәгем ниндәй булыр?», «Алда мине нимә көтә?», «Тыуған илемә кәрәкле кеше була алырмынмы?» тигән һорауҙарға яуап эҙләйем. Һәр кеше кеүек үк, киләсәгемдең яҡты, тормоштоң тыныс булыуын теләйем. Үрләйһе үрҙәремде барлағанда, бөтә уй-ниәттәремдең тормошҡа ашыуы тураһында хыялланғанда тыуған илемдең киләсәге, халҡымдың йәшәйеше хаҡында ла онотмайым.
↧